Was me het dagje wel gisteren. De fotosessie met de kinderen en kleinkinderen is gisteren in de namiddag op een fiasco uitgelopen. Na ongeveer twee minuten hadden de kids er geen zin meer in. Huilpartijen en wegrennen was zo’n beetje het enige wat ze nog deden. Nou ja voor de soap was het misschien wel leuk, maar de volgende keer fotografeer ik ze weer separaat van elkaar op, en doe de rest met fotoshop. Tot overmaat van ramp is een van de twee cards waarop de foto’s staan onklaar geraakt. Ben er al de hele ochtend mee bezig, maar heb er een zwaar hoofd in.
Wel heb ik eerder op de dag prachtige luchtfoto’s kunnen maken in het bijzijn van cameraman Jaap van de soapcrew. De landing heeft ie niet gefilmd. Want na wat uitleg heb ik Jaap als het ware aan de grond gepraat, en hem zelf de landing laten doen, zoals ik dat vaak met mijn leerlingen doe. Jaap was zeer enthousiast: “de juffrouw op de eerste klas heeft mij ooit toegebeten dat het nooit wat met mij zou worden, maar nu heb ik wel even een vliegtuig geland, dat heeft zij nooit voor mekaar gekregen”, zei Jaap euforisch. Jaap heeft het hele gebeuren, al steile bochten draaiend met de kap open gefilmd, zonder misselijk te worden, knap hoor! Er werd tijdens de vlucht een klein interviewtje gefilmd. Wat mijn positieve en negatieve ervaringen waren met de roddelpers, dit omdat ik nu toch ook als een soort van paparazzifotograaf boven het huis van Carola hing.
Over het algemeen heb ik er wel goede ervaringen mee gehad. Men heeft veel positieve verhalen over mijn vliegerij geschreven. Ook met BZN hebben wij nooit te klagen gehad.
Slechts een paar keer was iemand van BZN het haasje. Het gaat meestal over niets, van een mug wordt een olifant gemaakt in verband met de “leeswaarde”.
Het duurt gewoon een paar jaar voor je in de gaten hebt dat niemand zich voor je werk, de muziek, interesseert, maar dat het puur om je privéleven gaat. Als onze platenmaatschappij t.g.v de release van een nieuwe plaat weer eens een interview in de Telegraaf had geregeld met Henk v d Meyden begon hij al meteen aan de telefoon met: “alsjeblieft geen verhalen over volle zalen, dat kennen we al, vertel maar weer eens over die zalen als ze leeg zijn. Geef mij maar een van de drie B´s “ zei hij altijd: “Begrafenissen , Baby´s en Bruiden, daar maken we omzet mee” dat zegt al veel.
Het duurt nog langer voor je beseft dat er geen enkele roddeljournalist is die zelfs echt in jouw privéomstandigheden geïnteresseerd is, maar die gewoon als koopwaar beschouwt. Soms hoor ik een artiest wel eens roepen ze moeten mij niet, want ze schrijven dit of dat over mij, dan denk ik , beste man je lijdt aan zelfoverschatting. Problemen krijg je met iemand waar je iets mee hebt. En de roddeljournalist heeft niets met jou, het is arrogant om te denken dat jouw persoon een rol speelt in zijn wereld. Je bent niets meer dan kopij, waarmee gescoord en dus verdiend wordt. Dat het om een levend mens met familieleden en sociale omstandigheden gaat, komt vaak niet eens meer bij de roddeljournalist op. Hij is zo gewend geraakt aan de publiciteitsgeilheid van de C-artiest die hem als een soort God ziet, en er alles voor over heeft om in de bladen te komen, dat er een zekere deformatie in zijn denken optreedt waarbij hij zelf onaantastbaar is geworden en denkt altijd en alles maar over iedereen te mogen schrijven, dat alles en iedereen ondergeschikt is aan zijn belang: ” geld verdienen”.
Ik wil zeker niet alle gossipjournalisten over een kam scheren, zo heb ik de vaak verguisde Henk v d Meyden n.a.v de interviews die hij met ons had nooit kunnen betrappen op het niet juist weergeven van onze tekst. Zelf word ik wel eens gebeld door Colette Boegman van de Telegraaf en Karin v Riethoven van Story, twee dames uit de gossipwereld die ik vertrouw. Met deze mensen kan ik “off the record” praten zonder er bang voor te hoeven zijn dat ze erover schrijven. Zij zijn ook de mensen die mijn teksten juist quoten in de bladen. Zo heeft iedereen wel zijn vertrouwenspersonen in de media.
Ik maak me nu op voor een vliegles vanmiddag. We gaan een navigatievlucht maken naar Texel. Hoera!