Deze week staat bij ons thuis geheel in het teken van de logeerpartij van onze kleinkinderen Jan en Kees, een tweeling van bijna 4,5 jaar oud. Hun ouders Sander en Tamara zijn met vrienden naar de wintersport en komen zaterdag weer thuis. Het is toch wel heel leuk om dit weer eens mee te maken, maar wat is het veel werk. We zijn elke avond compleet bekaf en gaan strompelend de slaapkamer in. En dan te bedenken dat het nog niet zo gek lang geleden is dat we zelf 3 van deze kinderen hadden. Waar blijft de tijd?
Alleen al het transport van en naar de school is een heksenketel. Je hebt ze voor je gevoel net weggebracht of je moet alweer de auto in om ze op te halen. Voor andere dingen is bijna geen tijd meer. We rukken 4 keer per dag uit van en naar de school. s’ Morgens om gemiddeld kwart voor 7 (vanmorgen kw o 6) maken ze ons wakker, ze moeten dan uiteindelijk spic en span met gel in het haar, en voorzien van hun rugtasjes met daarin een koekje, frisdrank en op woensdag een banaan om kwart over 8 naar de Petrusschool, waar het voor de poort en in de straat krioelt van de moeders die hun kroost halen en brengen. Gistermiddag was ik tijdens het wachten op de schoolbel ongewild getuige van een gedetailleerd gesprek tussen twee van die moeders over een doorgeramde bevalling, ik kreeg het zweet in mijn nek en de rillingen over mijn rug maar kon niet meer vluchten. Ik heb het allemaal gehoord.
Als de boys dan thuis zijn moet er een compleet speel,-en spelprogramma worden afgewerkt, bijvoorbeeld met Cars raceautootjes om de ronde tafel racen tot je er bij neervalt. Mijn vrouw en ik worden vriendelijk doch dringend verzocht om hieraan actief deel te nemen. We hebben de DVD van Cars en Hot Wheels aangeschaft om wat rust te krijgen maar dat schiet er steeds bij in. Ach ja, het is ons het wel waard allemaal, want je krijgt ook veel liefde van ze terug. Het is eigenlijk een voorrecht dat wij dit nog eens mogen beleven.
Heb vandaag net als gisteren de hele dag getracht allerlei klusjes betreffende de inrichting van onze nieuwe woning af te maken maar er kwam niet veel van. Ook had ik vandaag en gisteren een leerling die ter voorbereiding op zijn naderende theorie-vliegexamens nog wat bijgespijkerd moest worden.
Ik heb ontzettend veel positieve reacties gekregen op ons besluit om in AHOY tijdens ons afscheidsconcert niet met additionele muzikanten te gaan werken, maar de klus met z´n zessen te klaren, dat doet me goed.
Zo , dan ga ik nu de deur uit voor mijn dagelijkse partij joggen. Ik ren 6 a 8 km per dag en doe dat in principe 6 dagen per week. In 1989 ben ik er mee begonnen in verband met de vliegkeuringen, maar ik zie er nog steeds elke dag tegen op. Ik kies zoveel mogelijk verschillende routes om verveelstress te voorkomen.