De laatste trip naar het buitenland, het laatste optreden buiten Nederland. Het gebeurde allemaal de afgelopen twee dagen. Met P&O Ferries voeren we samen met een kleine duizend BZN fans van Hoek van Holland naar Hull v.v in Engeland. Het was gezellig, emotioneel, en bovenal een mediacircus aan boord van de Pride of Rotterdam. Er werden veel opnames gemaakt en interviews gegeven. Ook hebben wij van BZN het wereldrecord “samen met iemand op de foto gaan” verbroken. Ik denk dat ik zeker wel 500 keer op de foto gegaan ben met iemand. Ook veel fans werden door het ANP , TROS, Weekend en SBS team geïnterviewd. Ben benieuwd.
In Engeland reisden we gisteren per bus naar Lincoln, een leuk oud Engels plaatsje, waar we door de Burgemeester werden begroet. Ook maakten we daar op een binnenplaats een groepsfoto met de duizend fans. Het was een spectaculaire happening, waar ook de Engelse nieuwsmedia gretig op insprongen. Ik heb zelfs een interview gedaan voor de BBC TV.
Ze begrepen er helemaal niets van daar, al die Nederlanders samen met een in Engeland onbekende afscheidnemende band midden in Lincoln. Samen met
Voor vele fans was dit de laatste keer dat ze BZN zagen, het laatste lied op de terugweg naar Nederland was voor velen dan ook een tranendal. Maar ja het is niet anders. Heel velen bedankten ons in de wandelgangen van het schip op persoonlijke wijze voor 40 jaar BZN muziek, en dat kwam heel warm over.
We hebben besloten onze inmiddels overal bekende BZN auto samen te laten persen en in duizend kleine stukjes te laten zagen. Deze kunnen dan aan daarin geïnteresseerde leden van de fanclub worden gegeven. Ik wil zelf ook wel zo’n stukje metaal waarin we met onze gehele band zolang dag en nacht als haringen in een tonnetje hebben gezeten. Het krijgt een prominent plekje in mijn prijzenkast.
Jan en Jack met vrouwen vertrekken vanmiddag voor een vakantie naar Curaçao, de soapcamera zal er ook bij zijn. Carola met haar gezin en mijn vrouw en ik vertrekken vannacht naar Serfaus in Oostenrijk , ook daar zullen beelden voor de soap worden gemaakt.
Inmiddels heeft zoon Sander onze kleinkinderen Jan en Kees de eerste fietsles gegeven. Jan en Kees zijn identieke twins, ze zijn niet van elkaar te onderscheiden. Maar met fietsen is dat wel even wat anders.
Kees fietste zonder hulp in een keer weg. Inclusief opstappen,remmen en afstappen zonder een keer te vallen. Jan daarentegen valt steeds als een zoutzak(je) van zijn fiets af, er is geen beweging in het mannetje te krijgen. Mijn naamsgenoot trapt ook niet hard genoeg denk ik, en geeft het vrij snel al op. Dit kan en mag natuurlijk niet zo blijven. Ik geef hem nu fietsbijles, elke dag een halfuurtje, ook vanmiddag moet ie er aan geloven.
Ik zal proberen in Oostenrijk af en toe verslag te doen van de vakantie en de soapperikelen aldaar.