Zo, deze wintersportvakantie zit er weer op, het was een hele mooie week.  De pistenmakers in Gerlos hebben hun werk goed gedaan; ondanks een groot gebrek aan sneeuw waren de pistes heel goed geprepareerd. We konden van Gerlos naar Konigsleiten en naar Zell skiën. Een minpuntje: Er heerste een naar soort griepvirus, waar helaas ook mijn schoonzus Christien aan moest geloven. Twee dagen lag zij heel ziek in bed lijdend aan alle bijbehorende nare verschijnselen van zo’n virus.

Vanwege het slechte weer gisteren zijn we een paar uur eerder dan gepland terug gereisd, daarom zag ik gisteravond nog een groot deel van het Tros programma: “BZN, nog zes maanden”.  Ik moest er zelf hard om lachen, we wisten van elkaar niet wat we voor anekdotes voor dit programma verteld hadden. Zoals de live- TV uitzending in de openlucht in kunstsneeuw die meer weg had van een wit soort slijm waarmee we raak gespoten werden om er  besneeuwd uit te zien. Omdat het live was konden we niets laten merken, maar het was een giller van de eerste orde. Je kon niet meer uit je ogen kijken. Mijn gitaar is nog twee jaar plakkerig geweest. Dirk v d Horst leek wel een soort  voorwereldlijk monster, hij stond het dichtst bij het slijmkanon.

Dan het verhaal van Carola die mij had uitgelachen om het survivalkitje dat ik gekocht had toen we een keer in Zwitserland waren. Voor Carola is zoiets echt een “ver van mijn bed show” zij heeft niet eens een horloge om, en zou zulke dingen van haar leven nooit kopen.  Ze lachte mij er toen smakelijk mee uit, overigens in een leuke sfeer. Maar ja toen zij tijdens de opnames de volgende morgen een insect in haar oog kreeg dat wenste te blijven zitten, kon ik met behulp van het vergrootglas en het pincet uit mijn “survivalkastje” zoals Carola het noemde, haar uit de brand helpen. Gisteravond bedankte zij me er in het TV programma nog voor, dat vond ik wel leuk van haar..

In het begin vd week werd ik door wat kennissen gebeld over een interview met Jan Keizer in de Telegraaf. Jan vertelde hierin zelf de stekker uit BZN te hebben getrokken, en er helemaal mee klaar te zijn. Ook zou Jan hierin nogal “natrapperig” overkomen zoals men mij vertelde. Ik heb het nu gelezen en vind het stekkerverhaal oud nieuws, en dat natrappen nogal meevallen.

Over één citaat van Jan Keizer: “De bandleden zullen me later dankbaar zijn dat ik ze de kans heb gegeven om nu zelf volwassen te worden.”  heb ik een kanttekening.

Ik ben Jan Keizer oprecht zeer dankbaar voor wat hij voor BZN heeft betekend, zijn tomeloze inzet is een van de grote pijlers onder het immense succes van BZN geweest. Dat Jan de stekker uit BZN trekt om al dan niet met behulp van BZN- tapes op Piratenfestivals e.d zijn brood te verdienen heb ik gezien Jan’s grote staat van dienst voor BZN maar te respecteren, maar hem er dankbaar voor zijn gaat me wat ver. Ik zou er liever een gezamenlijk besluit over genomen hebben, en er ook nog een laatste CD aan vast hebben willen plakken. Mindere CD verkopen door downloaden en kopiëren mag bij het overwegen hiervan geen rol spelen. Aan het einde van zo’n klinkende carrière zijn ook nog andere dan louter commerciële aspecten aan de orde. De fans, maar ook wij hadden recht op die CD, is mijn mening.

Citaat Jan Keizer:

 “De bandleden zullen me later dankbaar zijn dat ik ze de kans heb gegeven om nu zelf volwassen te worden.”  

Over dat “volwassen worden” kan ik kort zijn: dit is een kleinerende opmerking, en die zou Jan Keizer zoals ik hem ken nooit maken. Ik geloof gewoon niet dat Jan Keizer hier goed geciteerd is door de journalist. Als ik Jan weer zie zal ik het hem eens vragen.

Zojuist bereikt mij het bericht dat ons TV programma van gisteravond maar liefst 920.000 kijkers getrokken heeft. Dit is opmerkelijk veel gezien de kijkcijfer oorlog tussen RTL4 en SBS 6 rond de ijsdansprogramma’s die op dat moment van onze uitzending op twee concurrerende netten ook uitgezonden werden. BZN heeft dus nog steeds een grote impact, en dat is toch fijn om te weten voor ons en eenieder die ons een warm hart toedraagt