Ameland zit er op, met een priveboot werden we gisteravond op zeer hartelijke en klantvriendelijk (snelle) wijze opgehaald vanuit Holwerd in Friesland. Terwijl we met een snelheid van bijna 70 km per uur door het prachtige waddengebied scheurden, genoten we in de kajuit van koffie met speciale Amelandse koekjes.Jan Keizer en Dick Plat hadden zich nogal ongerust gemaakt in verband met hun aanleg voor zeeziekte. Ze hadden geluk, de weergoden waren hen vriendelijk gezind. De pilletjes en pleisters die ze beiden altijd mee hebben op reis konden in de tas blijven. Wat een heisa voor zo’n kort leuk vaartje. In het Golden Tulip hotel waar we ook overnachtten was er eerst een diner. De feesttent was afgeladen vol en tegenover ons speelde  in de pauzes een lokale band met een fenomenale accordeonnist. Een fantastische sfeer, wat hebben we toch een mooi vak. Vanmorgen zijn we op weg naar de boot nog even bij de Kronkel langs gegaan, nu een kleine verlaten bouwval, waar we vroeger vaak in hebben opgetreden. Het zoldertje waar we sliepen leek nu toch wel erg klein, onvoorstelbaar allemaal. We hebben er even een fotootje gemaakt. Zo nu weer naar het theater in Zaandam voor het volgende concert. Het was trouwens vandaag ook prachtig vliegweer, jammer van de vliegdag die ik moest afzeggen.

Heb het vlieglesprogramma voor vandaag moeten afzeggen. Het spuitwerk aan de kist wordt vandaag gedaan, jammer van het mooie weer. Vanmiddag vertrekken we met BZN naar Holwerd voor de boot naar Ameland. We zouden in eerste instantie vannacht terug varen met een speciaal bootje, maar daar hebben we bij nader inzien van afgezien. We varen morgenochtend terug, want dan wacht weer een concert in Zaandam. We hebben vroeger ook vaak op de waddeneilanden opgetreden. In de bouwvakperiode vaak in Sarrasani op Texel, destijds een beroemde poptempel waar alle grote nederlandse groepen optraden. Er werd daar geslapen op de zolder boven het podium, wat een bende was dat zeg. De drek liep regelrecht van de trap af. Op de terugweg verlangden we maar naar een ding: even lekker douchen!  Ook op Ameland traden we vaak op in een bekende jeugdsocieteit. Daar moest overnacht worden in de schuur van een boerderij. De boer, die het toch al niet zo op jongelui voorzien had, zag op een ochtend plotseling iemend achter een van zijn raampjes opstijgen en weer neervallen. Dichterbij gekomen bleek dat Jan Keizer te zijn die in zijn stapelbedje door de eronder liggen Jan Tuijp, jawel ik zei de gek, steeds weer met de benen omhoog geschopt werd. We moesten onmiddellijk het terrein verlaten. We praten hier natuurlijk wel over zo’n 35 jaar geleden. Later traden we in Schiermonnikoog op in het horeca-etablissement van Jan en Patricia de Ruiter, waar het immer gezellig was. We sliepen dan bij Jan en Patricia thuis. Ik weet nog dat Jan zijn Franse Cognac voorraad altijd behoorlijk geslonken was als wij vertrokken. Jan en zijn vrouw zochten ons nog vaak op na die tijd, maar de laatste jaren hebben we ze niet meer gezien, ik hoop dat alles nog goed met ze is.