Zo, ik kan er weer een half jaartje vliegend tegenaan. Vanmorgen bij het Aeromdedisch Centrum op Schiphol medisch goedgekeurd. Als sportvlieger mag je met een dergelijk keuring als je ouder bent dan 40 jaar, 1 jaar lang vliegen. Omdat ik beroepsvlieger ben en helaas boven de 40, geldt deze keuring bij mij maar voor een half jaar. Op deze wijze heb ik natuurlijk wel mooi elk half jaar een goede check up voor mijn lichamelijke gezondheid. Sinds de dood van onze gitarist Dirk, die aan prostaatkanker is overleden, laat ik tijdens al mijn halfjaarlijkse vliegkeuringen de PSA waarde van mijn bloed bepalen (Prostat Specific Antigen). Soms denk ik wel eens: had Dirk dat een paar jaar geleden ook maar gedaan. Straks weer even de vogel uithangen op Lelystad. Zoals ik eerder zei, ga ik met zangeres  Tamara,  mijn schoondochter vanmiddag de lucht in voor opnames boven bungalowpark de Eemhof, waar de TROS tent opgebouwd is voor het programma Muziekfeest op het plein. Er komt een cameraman naast me, en Tamara zit achter mij haar lied te zingen en wordt daarbij begeleid door de muziek uit haat mp3 speler. In Quracao heb ik pasgeleden hetzelfde gedaan met Corry Konings die toen achterin zat, en voor mij zong.In een daar gehuurde Cessna hebben we toen twee uur lang over het uit de lucht gezien  kleurrijke Quracao gevlogen. Ik heb een heel apart gevoel van binnen, zong Corry mij toe onder het vliegen door. Er zitten in de Eemhof vanmiddag nu 3000 TROS fans ik zal naar ze zwaaien. Ook Carola logeert daar op uitnodiging met haar kinderen. Ze wist niet dat het er zo druk zou worden, anders had ze zich denk ik nog wel twee keer bedacht. Carola houdt niet van al die drukte en aandacht, zeker niet waar haar kinderen bij zijn. Maar ik zal haar voor ik er heenvlieg nog even bellen dat ze met haar lakens gaat staan te zwaaien, zodat ik haar tussen de 3000 TROS fans kan herkennen.

Vanmorgen vroeg voor dag en dauw toch de kapper bereid gevonden mij te behandelen. Verder vandaag hele dag in studio om de overgebleven stukken voor het zangeresproject van Dick Plat , Jack Veerman en mij af te mixen. Wat een vreemde wereld: zit je de hele dag geconcentreerd te luisteren met gespitste en getrainde oren naar superieure apparatuur met drie professioanals, en dan kom je er in de auto op de terugweg bij het afluisteren pas achter dat de drums veel te hard staan, ja VEEL te hard. Ook Dick en Jack bleken dat in de auto pas ontdekt te hebben. Ik weet nog goed dat wij vroeger in de Wisseloord studio’s mixten, en dan tussentijds de mix controleerden in de casettespeler van de auto op het parkeerterrein. In ander auto’s zag je dan Peter Koelewijn wel eens zitten luisteren, die dezelfde werkwijze had. Een mens zit vreemd in elkaar. Zo, vanavond weer verder met de Tamara teksten, die moeten zo langzamerhand ook af. Hopelijk morgen goed weer want Tamara, mijn schoondochter, vliegt morgen met mij mee voor TROS opnames en dan wil ik haar toch geen slecht weer aandoen.