We hebben het repertoire nu een keer helemaal doorgespeeld, het begint lekker te lopen. Tijdens de ze repetitie kwam nog een fotograaf van het NHD een kiekje maken voor de krant. Het laatste lied met de daarbij behorende beelden zijn ook zojuist onze revu gepasseerd. Wordt wel emotioneel, dat is niet te vermijden. We denken nu ook vaak aan Dirk die afgelopen 22 september al weer 2 jaar geleden overleed. De troubadour, zijn lied,  doen we natuurlijk ook, met een aantal mooie fotoherrinneringen daarbij op het videoscherm achter ons. Er is een foto bij waarop Dirk v d Horst  en Roy Beltman onze vorig jaar overleden producer met z’n tweeen aan een tafel zittend aan het schranzen zijn. Dat konden ze allebei als geen ander, ik was wel eens jaloers op Dirk dat ie zoveel kon eten zonder “aan” te komen. Hij was ook altijd de rust zelve. Gekscherend zeiden we vaak: Dirk jij wordt vast 100 jaar oud, maar hoe ongelijk kregen we. Jammer genoeg. Ik zag ook beelden uit Nice en Parijs waar we onze eerste special maakten voor de CD Making a name. We waren met een piper Chieftain waar 8 personen in konden naar Nice gevlogen om in Monaco l Adieu te verfilmen op het zeiljacht van de Nederlandse ambassadeur. Ik weet nog dat de kabelman, het hulpje van de cameraman die de kabels steeds versleept zich aan ons voorstelde. Een beetje beroerd en verkreukeld voelde hij zich, want hij had na een zwoele benevelde avond zoals hij zei, de nacht wat oncomfortabel doorgebracht in het vooronder van de zeilboot. Het was John de Mol de media tycoon van nu. Ik gaf op dat moment geen dubbeltje voor de shabby ogende de Mol. Maar uiteindelijk heeft hij het zakelijk gezien veel verder geschopt dan wij met z’n allen bij elkaar. Zo zie je maar weer. Achter elke zwerver kan zo maar een miljardair schuilen.

Op weg van Parijs naar Nice maakten we ook wat leuks in het vliegtuig mee. Daarover morgen. 

Zo het weekend zit er weer op, zaterdagavond was het gezellig op de dijk, en gisteren waren we op bezoek bij kennissen in Volendam die zelf buiten het dorp een viswinkel hebben. Dat was dus smullen geblazen, de heerlijkste hapjes en visgerechten kwamen achter elkaar op tafel. Vanmorgen maar weer eens een 8 km gejogd om het gewicht en de conditie toch een beetje onder controle te houden. Overigens, dat joggen doe ik bijna elke dag. Voor de vliegerij moet als beroepsvlieger elk half jaar een medische keuring worden gedaan, en daar wil ik wel een beetje geconditioneerd uit vandaan komen. Vandaag en gisteren de hele dag tekstschrijven voor de nieuwe CD van Tamara.

Morgenochtend moet er weer met BZN gerepeteerd worden. Ook daar moet thuis veel aan voorbereid worden. Alle partijen die gespeeld moeten worden moeten thuis uit het hoofd geleerd worden, we kunnen op de buhne niet van partituur gaan lezen, dat ziet er niet uit. We hebben tijdens de repetities alles wat we gaan doen opgenomen. Dat heeft tot doel om de tijden te kunnen registreren, en om thuis met die opnames  mee te kunnen spelen. De BZN songs hebben we al vaak gespeeld, maar vooral de overgangen tussen de verschillende liedjes in medleys zijn lastig en zetten je steeds op het verkeerde been.