We hoorden net dat het in Nederland nog steeds heel regenachtig is. Welnu, hier op het prachtige eiland Karpathos is het nog immer tropisch weer. We hebben inmiddels veel gezien, elke dag rijden we met onze gehuurde jeep naar een ander hoekje, dorpje of baaitje op het eiland. Zo waren we in Olympos, een eeuwenlang geisoleerd bergdorpje in het Noorden. Zodanig tegen en rots gebouwd, dat zeerovers het op hun strooptochten langs de eilanden niet konden zien. De bewoners hebben geleerd op eigen benen te staan. Ze ontwikkelden hun eigen klederdracht, taal, voedselvoorziening, wijn, eigen specifieke muziek met zelfs hun eigen unieke muziekinstrumenten. Doordat er nu een weg vanuit het zuiden naartoe wordt aangelegd,en het dorp geleidelijk aan uit het isolement komt  beginnen deze karakteristieke kenmerken langzamerhand te verdwijnen. Ik moest sterk aan ons eigen Volendam denken toen wij daar in Olympus rondliepen. Ooit ook eens afgezonderd van de rest van de wereld, met een eigen cultuur. Ook daar beginnen de erfenissen van het kleurrijke verleden te verdwijnen, denk maar even aan de klederdracht. Morgenavond is de highlight van onze vakantie. In het kleine stadion van Aperi treedt dan  de befaamde griekse zanger Dalares op. We hebben er al tickets voor gekocht, men verwacht tussen 7000 en 8000 man publiek. Alle bewoners van Karpathos zullen er ook bij zijn. Dat wordt smullen. We hoorden net dat onze jongste kleinzoon Thijs groeit als kool, ook weer goed nieuws.