Gisteren met Tim was leuk,maar voor de rest heel beroerde dag gehad, keelontsteking op zijn hoogtepunt, koorts en continue hoesten. Het optreden in Oss werd gekenmerkt door een hoestende en proestende bassist. De mensen op de voorste rijen boden me van alle kanten hoesttabletten en andere opbeurende middelen aan. Een hoestsiroopje van Leen Barbier een van onze zingende roadies bracht enige verlichting.In dit soort situaties ben ik altijd blij dat ik geen zanger ben. Dan had ik toch wel vaak met keelproblemen moeten afhaken.Voor ons gitaristen is geen ziekteverzuim mogelijk.Wij instrumentalisten gaan door tot het bittere einde. Meerdere keren heb ik of een van mijn muziekmakende colega’s in 40 jaar BZN met 40 graden koorts zwevend op de buhne gestaan.Ook was het soms zo erg dat er een stoel aan te pas moest komen. Zo is dit vak.Tijdens de pauze gisteravond meldde de Boer dat we weer twee concerten gaan doen met P&O ferries naar Hull. Jan Keizer was bang om zeeziek te worden. Datum nog onbekend maar het zal waarschijnlijk feb 2007 worden.  Ben vanmorgen naar begrafenis geweest in Edam. Nu nog even wat zaken regelen bij advocaat op kantoor, om daarna te vertrekken naar Valkenburg bij Maastricht.Op deze rit ben ik me al twee dagen geestelijk aan het voorbereiden, als het even tegenzit duurt dit ritje 4,5 a 5 uur. Vroeger, dan praat ik over 25 a 30 geleden traden we vaak op in Valkenburg in de Scala Jumbo Dancing en in het Paviljoen. Bouwvakkend Nederland ging daar compleet uit zijn dak, dat kon er heftig aan toe gaan.  We reden toen nog met een grote touringcar samen met de techniek. Het vertrek was s’middags om 2 uur en de volgende ochtend om een uurtje of 6 reed de BZN bus tegen de stroom busjes met vertrekkende bouwvakkers het dorp Volendam weer in. We hebben gisteren na afloop nog wat herinneringen opgehaald aan deze barre maar toch ook wel gezellige tijd. Dit soort bizarre ritten brachten mij er toe om zomers mrt het gezin te gaan kamperen in Oisterwijk in het midden van het land. Dan hoefde ik het halve ritje maar te doen. Al gauw zagen mijn collega’s ook de voordelen van deze kampeerpartij in en volgden mijn voorbeeld. Vele jaren hebben we dit gedaan, Jan Keizer, Jack Veerman, Kees Tol, Thomas Tol en Dick de Boer en mijn persoon, we stonden dan wel 2 maanden op Camping de Reebok in Oisterwijk. Overdag een partijtje badminton met elkaar spelen s’avonds de buhne op. Vaak namen we dan bij terugkomst van het optreden op de canmping nog gezellig een pilsje. Een prachtige omgeving waar we nu nog verliefd op zijn. Een van onze hoesfoto’s, ik meen van Desire, waarop we door een zandvlakte lopen, hebben we daar in de buurt – uit gemak omdat het zo dichtbij was -opgenomen. Grappig is dat nog steeds een aantal collega’s en ex-collega’s daar met hun sta caravans staan.Waaronder Jack Veerman en Dick de Boer.