Reacties   

Tijdens ons verblijf in Kirchberg kregen we van vele TROS leden leuke en hartverwarmende reacties in verband met het naderend afscheid. Op de piste en op de set wensten velen ons alvast een fijn pensioen. Dat vond ik wel komisch; bij het woord pensioen denk ik aan totale rust, dat zie ik nog niet gebeuren.  Dick en John zullen een andere baan moeten gaan zoeken, wellicht in de muziek, ik ga vliegen, luchtfotograferen, en misschien tekstschrijven en produceren voor andere artiesten. Jan Keizer blijft als soloartiest gewoon op de bühne en misschien dat Carola als soliste met een stel muzikanten gaat optreden, ik hoop het voor haar. Van totale “pensioen” rust is dus voorlopig geen sprake. Heel veel mensen gaven aan ons en onze muziek te zullen gaan missen. 

Zoals een wat oudere mevrouw, die mij op dinsdagmiddag tijdens een pauze van de opnames in het restaurant boven op de berg aanklampte , en zachtjes zei, “wat erg Jan, nu zal ik je straks nooit meer zien”. En ik zag echt de stiekeme tranen over haar wangen biggelen. Dat doet je toch wel wat. Ik was er daar in die drukte even geëmotioneerd van.

Gisteren liep ik door ons dorp, toen de in Volendam bekende Jan Tol, bijgenaamd “Jan de Bakker” van de Edammerweg mij vanuit zijn auto aanhield. “Ik ben een beetje boos op jullie” sprak hij verbolgen, en gaandeweg zijn betoog merkte ik dat hij het echt meende. “Nou kan die Jan Keizer wel met zijn solocarrière verder willen, maar dan hoeven jullie toch niet het hele instituut BZN op te heffen. BZN is een topambassadeur voor Volendam, jullie hebben vele fans en liefhebbers van jullie muziek die teleurgesteld zijn. Jullie hebben er 40 jaar met wisselend gezelschap over gedaan om die enorme status die jullie hebben, te bereiken. Bovendien hebben jullie een gezond bedrijf waarin vele mensen een goede boterham verdienen. Dat gooi je toch niet zo maar in de vuilnisbak; dat is nog nooit vertoond. Er lopen genoeg goede zangers in Volendam rond, geef die een kans”. Ik legde hem uit dat in ons vak niet zo werkt. Dat je niet zo maar een gezichtsbepalende zanger kunt vervangen. Dat de rest van de band graag nog een paar jaar door hadden willen gaan met BZN, maar dat je met een andere zanger niet meer geloofwaardig overkomt.  “Jullie hebben  meerdere keren in het verleden bewezen dat het wel mogelijk is”, repliceerde hij daarop met overtuigende stem.

Tot zover niets nieuws, opmerkingen van deze strekking bereiken mij en mijn collega’s  elke dag. Het unieke van  Jan de Bakkers visie zit verscholen in het simpele vervolg van zijn betoog: “ook als jij te oud wordt Jan Tuijp, kan je door een jonger iemand vervangen worden, en dat geldt voor iedereen. Als je dood gaat, te oud wordt, geen zin meer

hebt, of een solocarrière wil starten, word je gewoon door een jonger iemand vervangen. Zo blijft BZN tot in lengte van dagen bestaan, iedereen houdt zijn job en de specifieke BZN muziek blijft voor  de fans klinger.”  “Dat gaat alleen op in het bedrijfsleven antwoordde ik nog.

“Zijn jullie dan geen bedrijf” was daarop het laatste wat hij riep uit zijn wegrijdende auto. En daar kon ik weinig tegenin brengen, toen ik verder liep dacht ik: “ zo gek is die Jan de Bakker nog niet.” Ik heb het gisteravond na ons optreden in het theater Hotel in Almelo “in de groep gegooid”, het werd even stil. Iedereen dacht na.

The kids  

Zo lieve lezers, ik heb het voor mekaar. Het is even technisch ploeteren maar het is gelukt. De eerste foto op dit journaal. Uiteraard zijn alle foto’s die ik hier publiceer door mijzelf gemaakt. Deze mensen spelen een hoofdrol in mijn leven, ik ben er trots op noem ze vaak en zal ze daarom eens laten zien. Het zijn onze kinderen en kleinkinderen.( Tim was hier nog niet geboren)

Op de foto hieronder bovenaan Sylvia en onze zoon Kees. Linksonder Brenda en onze zoon Vincent, met kleindochter Sophie. Rechtsonder onze zoon Sander en Tamara met vlnr Jan en Kees. De jongste zoon van Sander en Tamara was hier nog niet geboren.

Heronder een recentere foto van de kleinkinderen links Kees en Jan, daarnaast in het midden Sophie, en rechts de jongste kleinzoon Tim van Sander en Tamara. Zijn het geen beauties?  

Vandaag is onze zoon Kees jarig. Omdat Kees nog bij ons thuis woont, gaat dat een druk dagje worden met veel vistie.Het zal waarschijnlijk de laatste keer zijn dat hij zijn verjaardag bij ons thuis viert want zijn woning is over twee a drie weken klaar. We zijn net op de receptie geweest van de trouwerij van Louis Keizer, de zoon van Jan Keizer. Louis is getrouwd met Suzanne, ze zagen er alletwee voortreffelijk uit. Het was heel druk in Hotel Spaander, ik zat aan tafel met Dick de Boer en Jack Veerman. Jan Keizer vertelde me nog dat zijn dochter Nellie in de kerk gezongen had. Jan was wel tevreden over haar kunsten.